قلهً اوج دوست داشتن است»
معلم بزرگ عـلی شریعتـی
برای او که صلای راستی و فداکاری او را از پشت این دیوار
بلند همواره می شنیده ام . برای رضا هدی صابر
دیگر در اینجا و در این گاه با کسی سخن نمی گویم و حال نمی جویم . پای در زنجیر می نهم و شب تا سحر در کوی او بر حلقهً در می زنم تا شاید درِ خانه اش را به رویم بگشاید ! و گرنه با هیزم خشک استخوانهایم آنچنان آتشی برمی افروزم تا صدای شکستن و سوختن آنها نگاه دل او را به سویم کشاند و آتش آبی جانم را به تماشا نشیند . درآن هنگام که ظلمت شب رخت برمی بندد و روشنایی صبح بر شانه های افق جوانه میزند وتصویر چهره تابان و روشن او بر آیینه قلبم می نشیند به او خواهم گفت که کوله بارم را بسته ام و سوی تو را برگزیده ام ! اما تا آنگاه باید آتشم را زنده نگه دارم و نگذارم که سوخته های استخوانم به خاکستر گراید هر چند که دردم گران مینماید و طوفانی سهمگین بر شعله های آن بیرحمانه میوزد !
آخر درد من درد تن نیست , درد شکنجه های سفید و سیاه حک شده بر جانم نیست ...
من از فریاد ضجه های گرسنگان و برهنگان بلوچ و کُرد وعرب و ترکمن و آذری و گیلک و لُر و کویر نشینان سوخته میهنم میگدازم !
درد من درد تن نیست , درد شکنجه های سفید و سیاه حک شده بر جانم نیست ...
من از آتش مهیبی که « این گرگ های درنده و روباه های فریبنده و مو ش های رباینده » بر جسم جان زنان و مردان و کودکان و جوانان میهنم ریخته اند میگدازم !
با این همه داغ و نشان و نداشتن و نتوانستن چه میتوانم انجام دهم ؟ جز اینکه در زیر آتش گرسنه مردن و تشنه جان دادن , آخرین خط مقاومتم را پی بریزم و خیمه امیدهایم را بر ستون ایمان به میهنم فرا برم . بر آنم که این بنیان مرصوص مقاومت را به جوانان امروز بسپارم که هم اکنون با رویش و شکفتن خویش سرزمین سوختهً میهنم را به بهاری نزدیک وعده میدهند . میخواهم شهادتم را لحظه به لحظه فریاد زنم تا سحرهء مذهب دروغ حاکم بر سر زمین آیین مهر و روشنایی اهورا را که با دو ابزار قدرت و ثروت مسلح گشته اند و حرث و نسل آنرا به تباهی میکشند به محکمه تاریخ بکشانم !
من « صابر» م , رویین تنم , از سلاله آرش و سهراب و سیاوشــم !
دیگر با تیر هیچ خصمی سر فرود نخواهم آورد و از یورش گرگ های هار و گرسنه دین غارت و قتل و فساد هراسی نخواهم داشت
راه استقامت و مقاومت را بر گزیده ام , از آتش نمرود گذشته ام , از طوفان مهیب فرعون رهیده ام , از دار قیصر فرا رفته ام , از غار حرا عبور کرده ام , از توطئه بنی قریظه و بنی نضیر و جنگ بدر و احد و خندق و حنین و تبوک و خیبر رهایی یافته ام , از صفین و جمل و نهروان سر افراز گذشته ام , ... ,
و اینک به اینجا رسیده ام , در این زمان و در این سرزمین رو در روی جبهه دین شما قامت بسته ام !
درجبهه حسین و حُر و زینب , ندا و سهراب , امیر و محمد , محسن و رامین , حسام و احمد و مصطفی و داوود و ... و .... و هاله صف بسته ام !
من به دین و آیین شما کافرم !
آنچه را که شما می پرستید هر گز نخواهم پرستید .
و هرگز آیین و ایمانم را به دین شما آلوده نخواهم کرد !
هرگز به افسانه های دینی شما ایمان نیاورده ام وتمامی بت های «ولایت» شما را در معبد ایمانم به خاک سپرده ام !
خدای من ,
خدای آفرینند گی و رویندگی و زیبایی است ,
خدای رافت و رفاقت و همراهی است ,
خدای گشایش و هموار کنندگی است ,
خدای دانش و روشنایی است ,
خدای صلح و امنیت و دلسوزی است ,
خدای عزت آوری و ترمیم کنندگی و بخشودگی است ,
خدای یاوری و داد دهی و آزادی است ,
خدای فراوانی خیر و نعمـت و رهایی است ,
خدای زندگی و نشاط و شادی است ,
خدای دوست داشتن و عشق ورزی است ,
خدای بار آوردن و شکوفایی است ,
خدای گفتن و شنیدن است ,
خدای پذیرفتن و رضایت دهی است ,
خدای عاشق شدن و محبوب گشتن است ,
خدای همنشینی و همدمی است ,
خدای راستگویی و امانتداری و اعتماد سازی است ,
خدای انساندوستی و انسان پروری است ,
خدای یگانه مونس زندگی است , ...
اما خدای شما ,
شیعیان ابوسفیان و متولیان کعبه ابولهب !
خدای تخریب و تحقیر و شکستن زیبایی است ,
خدای خشونت و تهدید و ممنوعیت است ,
خدای جهل و تاریکی و نادانی است ,
خدای انتقام و کینه و دشمن گرایی است ,
خدای قهر و جدایی و خشم و تفرقه اندازی است ,
خدای نفرت افکنی و دروغ پردازی است ,
خدای اعدام و شکنجه و زندان سازی است ,
خدای غارت و دزد پروری است ,
خدای تجاوز و عنف و بی حیا گری است ,
خدای حکم کردن و درندگی و سرکوبگری است ,
خدای فقر و زبونی و بندگی است ,
خدای شیادی و حیله گری و سودا گری است ,
خدای اباحه گر خون آدمی است , ...
چه هولناک است بر این دین ماندن و بر این آیین زیستن !
آری من به دین و آیین شما کافرم !
آنچه را که شما می پرستید هر گز نخواهم پرستید
و هرگز آیین و ایمانم را به دین شما آلوده نخواهم کرد !
هنگامه رهایی ام فرا رسیده است ,
آهنگ اولین سروش سحر را میشنوم که بر طاق کبود میهنم طنین افکنده است و پنجره های خانه ها یکی بعد از دیگری گشوده میشوند و ظلمت شکسته شب عاجزانه چشمان ستاره سحر را مینگرد ! عمر او به پایان رسیده است !
و الّیلِ اذا عَسعَسَ ,
والّصبحٍ اذا تنفّس ,
انّه لقولُ رسولٍ کریم !
رضـا ابـراهیــمی
دوشنبه 27 تیر 14:40 نهضت سبز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر